Instruktor PZN - etap 3 - poziom 5 Polskiej Ramy Kwalifikacji
ZADANIA
Celem kursu jest zdobycie szerokiej wiedzy i umiejętności praktycznych niezbędnych do samodzielnego nauczania jazdy na nartach.
KOMPETENCJE I UPRAWNIENIA
1. Kompetencje do samodzielnego szkolenia z ograniczeniami wynikającymi z konieczności okresowej weryfikacji.
2. Prawo do otrzymania legitymacji instruktora międzynarodowego – amatora (IVSI).
3. Możliwość ubiegania się o stopień Instruktora Zawodowego PZN.
4. Prawo startu w Mistrzostwach Polski Instruktorów PZN.
5. Prawo do okresowych doszkoleń (unifikacji).
WAŻNOŚĆ STOPNIA
Stopień Instruktora PZN jest dożywotni. Podlega okresowej weryfikacji.
AKTUALIZACJA PRZESZKOLENIA I ODNOWIENIE UPRAWNIEŃ
Podlega weryfikacji na Unifikacji Instruktorów w okresach nie dłuższych niż 3 lata. Wymagany termin przystąpienia do przeszkolenia określany jest w oparciu o zasady ogólne.
KURS
P r a w o organizowania i prowadzenia zajęć:
Organizacja szkolenia: Stowarzyszenie Instruktorów i Trenerów PZN (SITN PZN).
Prowadzenie zajęć: Instruktorzy Wykładowcy oraz Asystenci.
Dokumentacja wstępna:
Dokumentację przygotowuje Biuro SITN.
Kryterium kwalifikacyjne:
- Ukończone 18 lat.
- Ukończona szkoła średnia.
- Posiadanie stopnia Instruktora SITN.
- Odbycie minimum 7-dniowego stażu odbywanego w LSN. Staże powinny odbywać się pod nadzorem kierownika wyszkolenia szkoły, ale też przy jego pomocy i doradztwie. Praktyka musi być potwierdzona przez kierownika LSN wpisem do Indeksu szkoleń i praktyk w sportach śnieżnych.
Sposób organizacji kursu:
Centralny Kurs Instruktorski odbywa się w trzech częściach realizowanych w ustalonej kolejności:teoretycznej, techniczno-sportowej i metodycznej. Zaliczenie poprzedzającej części warunkuje możliwość przystąpienia do kolejnej. Okres przerwy między obiema drugą a trzecią częścią kursu nie może być większy niż rok, tzn. do części metodycznej można przystąpić po zaliczeniu części techniczno-sportowej najpóźniej w następnym sezonie.
CZĘŚĆ TEORETYCZNA
Kurs realizowany zdalnie w wymiarze 52 godzin lekcyjnych.
Zaliczenie kursu:
Na podstawie udziału w zajęciach online potwierdzonego uzyskaniem pozytywnego wyniku
ze wszystkich testów sprawdzających wiedzę, realizowanych po każdym bloku tematycznym.
Absolwenci studiów co najmniej I stopnia kierunku wychowanie fizyczne lub kierunku sport
mogą ubiegać się o zaliczenie tej części szkolenia na podstawie kserokopii dyplomu ukończenia
studiów.
TREŚCI KURSU (OPRACOWANIE IW KATARZYNA GÓRSKA ):
WPROWADZENIE (2 godz.)
– Historia, struktura i zadania SITN. Nowe wyzwania
PSYCHOLOGIA/PEDAGOGIKA/SOC J O LOGIA (8 GODZ. )
– Wizerunek instruktora. Interakcja uczeń-instruktor, instruktor-uczeń, budowanie pozytywnych
relacji. Konflikty i sposoby ich rozwiązywania. Style prowadzenia zajęć i kierowania
zespołami ludzi.
– Wybrane teorie psychologiczne w pracy dydaktycznej, koncepcje pracy „nad ciałem”.
– Teoretyczne podstawy komunikacji społecznej. Przeszkody w skutecznym komunikowaniu
się (bariery w komunikowaniu i ich przezwyciężanie). Andragogika.
– Społeczne uwarunkowania aktywności fizycznej – wymiar amatorski i profesjonalny. Pojęcie
sportu i jego funkcje. Sport jako zjawisko kultury masowej. Sport a styl życia. Widownia
sportowa – czynniki sprzyjające i bariery.
ANATOMIA FUNKCJONALNA (8 GODZ. )
– Układ kostno-stawowy (budowa, funkcje). Specyfika ruchów w stawach.
– Układ mięśniowy (budowa i funkcje). Grupy mięśniowe zaangażowane podczas jazdy na
nartach.
– Układ oddechowo-krążeniowy, jego funkcje w odniesieniu do wysiłku w narciarstwie alpejskim.
– Neurologiczne podstawy uczenia się ruchów. Znaczenia równowagi, czucia głębokiego
i kontroli wzroku.
– Ogólne działanie układu termoregulacji.
– Najczęstsze kontuzje narciarskie.
FIZJOLOGIA WYSIŁKU (6 GODZ. )
– Źródła energii dla mięśni. Opóźniona bolesność mięśniowa.
– Przyjmowanie płynów i żywienie podczas wysiłku narciarskiego.
– Wysiłek fizyczny w niskich temperaturach otoczenia.
– Zintegrowana odpowiedź ustroju na niedotlenienie wysokościowe.
– Aspekty zmęczenia obwodowego i ośrodkowego. Przetrenowanie.
– Cele rozgrzewki i przerw wypoczynkowych.
– Odnowa biologiczna oraz regeneracja po wysiłku narciarskim.
BIOMECHANIKA (5 GODZ. )
– Kinematyka:
• anatomiczny opis ruchu,
• wielkości opisujące ruch prostoliniowy,
• wielkości opisujące ruch obrotowy,
• związek wielkości liniowych z kątowymi,
• ruch jednostajnie przyspieszony.
– Dynamika ruchu postępowego:
• siły,
• zasady dynamiki,
• ruch prostoliniowy,
• pęd ciała i popęd siły,
• zasada zachowania pędu,
• grawitacja, ciężar i rzut pionowy,
• tarcie.
– Dynamika ruchu obrotowego:
• moment siły,
• zasada dynamiki ruchu obrotowego,
• moment bezwładności i zasada zachowania momentu pędu,
• środek ciężkości i środek masy,
• równowaga i stabilność ciał,
• dźwignie,
• siła dośrodkowa i przyspieszenie dośrodkowe,
– Praca, moc i zasada zachowania energii.
– Filmowa analiza ruchu.
PODSTAWY PRZYGOTOWANIA FIZYCZNEGO NARCIARZY ALPEJSKICH (5 godz.)
– Charakterystyka dyscypliny.
– Zdolności motoryczne warunkujące skuteczną jazdę na nartach.
– Metody oceny sprawności fizycznej.
– Podstawy kształtowania sprawności fizycznej u narciarzy alpejskich.
– Wpływ kompensacji ruchowych na technikę narciarską.
BEZPIECZEŃSTWO I PIERWSZA POMOC (4 GODZ. )
– Zasady i praktyczne zastosowanie DEKALOGU FIS,
– Ustawa o bezpieczeństwie w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich (część dotycząca
obowiązków narciarza i gestora wyciągu).
– Zasady bezpiecznego korzystania z urządzeń wyciągowych i tras narciarskich:
• urządzenia wyciągowe
• trasy narciarskie
• pólka ćwiczebne i snowparki
• szlaki narciarskie
– Pierwsza pomoc:
• stłuczenia, zranienia
• złamania, zwichnięcia
• tamowanie krwotoków
• zachorowania
• utrata przytomności
• NZK
ASPEKTY PRAWNE PRACY INSTRUKTORA (4 GODZ. )
– Status prawny instruktora narciarstwa zjazdowego - zagadnienia prawne związane z prowadzeniem
działalności szkoleniowej w zakresie nauczania narciarstwa ze szczególnym
uwzględnieniem dzieci i młodzieży. Formy stosunków prawnych z uczniem i ewentualnym
pracodawcą.
– Czynności formalne i nieformalne, które należy wykonać, aby rozpocząć działalność instruktorską
w terenie prowadzenia zajęć z uwzględnieniem krajów europejskich
– Przepisy i zwyczaje regulujące zasady aktywności narciarskiej na terenach zorganizowanych
i prawnie chronionych (rodzaje ochrony prawnej obszarów przyrodniczych i dozwolone
aktywności narciarskie na ich terenie).
– Zasady organizacji imprez na śniegu z uwzględnieniem obowiązujących wymagań i regulacji
prawnych (np. podmioty, które należy powiadomić o planowanym przedsięwzięciu).
– Aspekty prawne udzielania pierwszej pomocy na obszarach górskich.
– Ubezpieczenia: EKUZ, NNW i odpowiedzialności cywilnej. Rodzaje odpowiedzialności instruktora.
Kiedy nie działa ubezpieczenie.
ORGANIZACJA ZAWODÓW SPORTOWYCH I REKREACYJNYCH (4 GODZ. )
– Rodzaje i funkcje imprez sportowo-rekreacyjnych. Zadania organizatora. Elementy programu
imprezy.
– Tworzenie regulaminu imprezy. Zasady bezpiecznego udziału w zawodach amatorskich
i imprezach na śniegu.
– Rola marketingu w działalności sportowej. Sposoby sponsorowania przedsięwzięć sportowo-
rekreacyjnych.
– Zasady współpracy z otoczeniem (np. uczestnikami, rodzicami/opiekunami i sposoby radzenia
sobie z trudnymi sytuacjami.
– Zasady bezpiecznego użytkowania stoku podczas zawodów narciarskich. Zasady bezpiecznego
ustawiania trasy slalomów oraz strefy startu i mety.
METODYKA NAUCZANIA NARCIARSTWA (6 GODZ. )
– Charakterystyka procesu uczenia się.
– Czynniki determinujące szybkość i jakość uczenia się.
– Etapy kształtowania nawyku ruchowego.
– Dydaktyczne zasady nauczania.
– Metody, formy i środki nauczania czynności ruchowych.
– Zasady budowy jednostki lekcyjnej i krzywa natężenia wysiłku.
– Zasady udzielania informacji zwrotnej
EWOLUCJA TECHNIK NARCIARSKICH W UJĘCIU HISTORYCZNYM (2 GODZ. )
1.Techniki końca XIX wieku:
-Skandynawia: Telemark, Christiania, Sondre Norheim,
-Alpy: łuk alpejski, Mathias Zdarsky.
2.Techniki początku XX wieku: łączenie kątowego i równoległego prowadzenia nart w skręcie.
3.Technika rozmachowo-wychyleniowa (Toni Seelos 1936).
4. Techniki kontrrotacyjne (wedeln - Stefan Kruckenhauser, biodrówka -Stein Eriksen, technika wewnątrz-ramienna - Toni Sailer).
5. Techniki rotacyjne (leger - Jean Claude Killy).
6. Zmiany w technice wywołane nowymi możliwościami sprzętowymi.
7. Techniki kroczące (przesiadka - Ingemar Stenmark).
8. Techniki cięte (Alberto Tomba).
9. Techniki curvingowe (Mario Reiter, 2005).
10. Techniki ślizgowo-cięte (Ted Ligety, 2015).
11. Wpływ alpejskich technik na kształt polskiego programu nauczania narciarstwa.
12. Kongresy INTERSKI - próby unifikacji techniki narciarskiej.
13. Główne czynniki determinujące rozwój techniki jazdy na nartach.
NARCIARSTWO ALPEJSKIE OSÓB Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIAMI (2 godz.)
- historia narciarstwa alpejskiego osób niepełnosprawnych (ON),
- ruch paraolimpijski i jego pryncypia: wartości paraolimpijskie. organizacje sportowe działające na rzecz sportu ON,
- konkurencje i zasady współzawodnictwa osób niepełnosprawnych (przepisy, zawody, klasyfikacja),
- sprzęt wspomagający nauczanie narciarstwa osoby niepełnosprawnej,
- korzyści dla instruktora i szanse dla ucznia - efekty pracy z osobą niepełnosprawną.
CZĘŚĆ TECHNICZNO-SPORTOWA
7 dni na śniegu
Program:
TEORIA
- – Analiza techniki – 4 godz.
- – NRS (część zjazdowa i klasyczna) – 2 godz.
- – Seminarium z kursu PI (reguły FIS, sprzęt i ekwipunek, przygotowanie nart do jazdy) – 3 godz.
PRAKTYKA
7 dni szkolenia × 6 godzin (w tym egzaminy sprawnościowe)
- – Doskonalenie jazdy szkolnej,
- – Treningi jazdy sportowej (SL i GS).
Przeprowadzenie treningów i sprawdzianów z jazdy sportowej, oraz wyliczanie punktów egzaminacyjnych odbywa się zgodnie z zasadami ogólnymi.
Egzamin:
Egzamin z jazdy technicznej przeprowadzają zewnętrzni egzaminatorzy wyznaczeni przez Komisję Egzaminacyjną.
Sprawdziany z jazdy sportowej i teorii przeprowadza kadra kursu. Na zaliczenie części techniczno-sportowej składają się trzy elementy, z których (aby przystąpić do części metodycznej CKI) należy w każdym osiągnąć minimum tj. średnio 7 pkt. Są to:
- – Teoria,
- – Jazda techniczna,
- – Sprawdzian sportowy (SL i GS).
TEORIA
Egzamin pisemny i ustny (ocena od 1 do 10 pkt., suma min. 21 pkt)
- – Analiza techniki – zagadnienia ogólne (pisemny),
- – NRS – pełny zakres (pisemny),
- – Analiza techniki – szczegółowa (ustny)
Jazda techniczna
Ocena za każdą ewolucję od 1 do 10 pkt., suma min 35 pkt.
- – Łuki płużne / skręt z pługu,
- – Skręt równoległy ślizgowy,
- – Skręt równoległy NW,
- – Śmig / skręt równoległy krótki,
- – Skręt równoległy długi / jazda terenowa.
Sprawdzian sportowy
Wynikiem jest suma pkt. z dwóch konkurencji (SL i GS) obliczana wg. zasad ogólnych. Minimalna ilość pkt. to 14. W wypadku uzyskania wyniku 12 lub 13 pkt., dopuszcza się możliwość zaliczenia sprawdzianu sportowego, poprzez nadrobienie brakujących punktów w jeździe technicznej, w stosunku 1:2 (jeden brakujący pkt. w sporcie należy nadrobić dwoma w jeździe technicznej), tj.: 13 pkt. sport i min. 37 pkt. technika; 12 pkt. sport i 39 pkt. technika. Wynik poniżej 12 pkt. skutkuje niezaliczeniem sprawdzianu. Uwaga! Dla osób posiadających 45 lat i więcej (liczone rocznikowo) minimalna liczba punktów (SL+GS) wynosi 12. Analogicznie do powyżej opisanej zasady istnieje możliwość nadrobienia brakujących punktów z jazdy sportowej w jeździe technicznej.
EGZAMIN POPRAWKOWY
Możliwy jest jedynie w przypadku niezaliczenia jednej z trzech części kursu. Jej poprawka odbywać się może na kolejnych częściach techniczno-sportowych CKI. Poprawka z jazdy technicznej lub teorii może się odbyć również w innym terminie wyznaczonym przez Prezesa SITN PZN w porozumieniu z Wiceprezesem ds. szkolenia. Zaległą część egzaminu należy zaliczyć najpóźniej do końca następnego sezonu zimowego.
DOKUMENTACJA KOŃCOWA :
Do Biura SITN dostarczyć:
• KARTĘ EGZAMINACYJNĄ,
• opinię o Asystentach odbywających staż.
CZĘŚĆ METODYCZNA
8 dni na śniegu
Program:
TEORIA
- – Metodyka – 4 godz.
- – Planowanie szkolenia narciarskiego – 2 godz.
- – Kompetencje instruktora narciarstwa – 4 godz.
- tematyka uzupełniająca obejmująca aktualne zagadnienia związane z nauczaniem narciarstwa
PRAKTYKA :
7 dni szkolenia × 6 godzin zajęć z metodyki nauczania narciarstwa
Egzamin:
Egzamin składa się z części teoretycznej i praktycznej.
EGZAMIN TEORETYCZNY OBEJMUJE:
1. Egzamin pisemny weryfikujący wiedzę z zakresu:
– Planowanie szkolenia narciarskiego i metodyki ogólnej,
– Kompetencji instruktora narciarstwa.
Każdy blok tematyczny jest punktowany w skali od 1 do 10. Aby zaliczyć tę część egzaminu
należy uzyskać minimum 14 pkt.
2. Egzamin ustny weryfikuje wiedzę z zakresu szczegółowej metodyki nauczania narciarstwa.
Wynik wyrażony jest w puntach od 1 do 10. Aby zaliczyć tę część egzaminu należy uzyskać
min. 7 pkt.
Obie części egzaminu teoretycznego przeprowadzone są w ostatnich dniach trwania kursu.
EGZAMIN PRAKTYCZNY:
Egzamin praktyczny odbywa się w trakcie trwania całego kursu. Ocenie podlegają następujące
elementy:
- Przygotowanie i prowadzenie rozgrzewki narciarskiej oraz części głównej lekcji narciarskiej na podstawie opracowanego wcześniej konspektu.
- Sposób komunikacji, zaangażowanie i kreatywność.
Wymienione elementy podlegają osobnej ocenie wyrażonej w puntach od 1 do 10. Aby uzyskać
zaliczenie części praktycznej egzaminu należy uzyskać min. 7 pkt w każdym z tych trzech
obszarów.
Aby zakończyć kurs z wynikiem pozytywnym należy zaliczyć wszystkie składowe egzaminu
teoretycznego i praktycznego
EGZAMIN POPRAWKOWY
Przy zaliczonej części praktycznej egzaminu dopuszcza się możliwość poprawy niezaliczonej
części teoretycznej (pisemnej lub ustnej) w wyznaczonym przez kadrę kursu terminie do
3 miesięcy po zakończeniu kursu.
Nie przewiduje się dodatkowego egzaminu poprawkowego z części praktycznej. Uzyskanie
mniej niż 7pkt, skutkuje koniecznością powtórzenia całej części metodycznej CKI
najpóźniej w dwóch następnych sezonach zimowych. Przekroczenie tego terminu skutkuje
koniecznością powtórzenia CKI począwszy od części techniczno-sportowej.
DOKUMENTACJA KOŃCOWA :
Do Biura SITN dostarczyć:
• KARTĘ EGZAMINACYJNĄ,
• opinię o Asystentach odbywających staż.
Aktualizacja na sezon 2022 /2023 Kraków, 22.10.2022 r. Wytyczne Szkolenia str.42
Uwaga:
W sezonie 2010/2011 odbył się po raz ostatni kurs teoretyczny na państwowy stopień instruktora rekreacji (IRR). Od sezonu 2011/2012 rozpoczęto szkolenie na państwowy stopień instruktora sportu w rozumieniu "Ustawy o sporcie" z roku 2010. Organizowaliśmy kursy teoretyczne w tym zakresie na podstawie zgody wydanej przez Ministerstwo. UWAGA: wg wyjaśnień Ministerstwa Sportu stopień instruktora sportu uzyskany przed wejściem w życie Ustawy o sporcie z roku 2010 nie odpowiada wymogom szkoleniowo-programowym w rozumieniu ustawy z 2010 roku.
Po deregulacji zawodu instruktora (23.08.2013 r.) organizujemy kurs teoretyczny na stopień instruktora sportu (porozumienie PZN - SITN PZN - AWF). Zakończenie tej organizacji kursu teoretycznego nastąpiło w sezonie 2019/2020.
Od sezonu 2021/2022 Kurs Instruktora PZN odbywa się w 3 częściach.