POL-SKI INSTRUKTOR NARCIARSTWA ALPEJSKIEGO ETAP 3 – POZIOM 5 POLSKIEJ RAMY KWALIFIKACJI

POL-SKI Instruktor Narciarstwa Alpejskiego
Etap 3 szkolenia – poziom 5 Polskiej Ramy Kwalifikacji

Cel kursu

Celem kursu jest zdobycie kompetencji niezbędnych do samodzielnego nauczania jazdy na nartach
na wszystkich poziomach zaawansowania na zorganizowanych trasach narciarskich.

Uprawnienia

1. POL-SKI Instruktor Narciarstwa Alpejskiego jest kompetentny/-a do organizowania,
planowania i prowadzenia zajęć z narciarstwa alpejskiego na poziomie zaawansowanym
na zorganizowanych trasach narciarskich.
2. Prawo do pełnienia roli Kierownika Wyszkolenia szkoły narciarskiej z licencją SITN (A).
3. Prawo do prowadzenie kursów Demonstratora Szkolnego oraz Kwalifikacyjnego pod nadzorem
Instruktora Wykładowcy PASS – Kierownika Wyszkolenia szkoły narciarskiej z licencją
SITN PASS (A+B).
4. Prawo do nadzoru nad praktyką zawodową POL-SKI Pomocników Instruktora Narrciarstwa
Alpejskiego.
5. Prawo do okresowych doszkoleń (unifikacji) w cyklu 3-letnim.
6. Możliwość́ kontynuacji szkolenia na stopień POL-SKI Instruktor Zawodowy Narciarstwa
Alpejskiego.
7. Prawo startu w Mistrzostwach Polski Instruktorów.
8. Prawo do nabycia rocznego znaczka ISIA.
9. Prawo do nabycia legitymacji i rocznego znaczka IVSI.

Ważność stopnia

Stopień POL-SKI Instruktor Narciarstwa Alpejskiego jest dożywotni. Ważność przeszkolenia podlega
okresowej unifikacji w cyklu trzyletnim.
POL-SKI Instruktor Narciarstwa Alpejskiego nie poddający się okresowej unifikacji nie traci stopnia,
lecz nie ma prawa do szkolenia. Uprawnienia odnawiane są po ukończeniu unifikacji.

Organizacja kursu

Prawo organizowania i prowadzenia zajęć: Stowarzyszenie Instruktorów i Trenerów Narciarstwa.
Prowadzenie zajęć: Instruktorzy Wykładowcy z ważnym przeszkoleniem.

Wstępne czynności organizacyjne

Dokumentację przygotowuje Biuro SITN.

Warunki udziału w kursie

1. Ukończone 18 lat.
2. Posiadanie co najmniej wykształcenia średniego lub średniego branżowego.
3. Posiadanie ważnego stopnia POL-SKI Młodszy Instruktor Narciarstwa Alpejskiego.
4. Odbycie minimum 7-dniowego stażu w LSN jako Młodszy Instruktor. Staże powinny odbywać
się pod nadzorem kierownika wyszkolenia szkoły, ale też przy jego pomocy i doradztwie.
Praktyka musi być potwierdzona przez kierownika LSN wpisem do Indeksu Szkoleń i Praktyk
w Sportach Śnieżnych.
5. Zdanie Egzaminu Wstępnego na CKI-t (GS i SL).

Egzamin wstępny na CKI-t

Testy sprawnościowe GS i SL w ramach Egzaminów Wstępnych na CKI-t przeprowadza
Komisja Egzaminacyjna SITN.
Egzaminy Wstępne na CKI-t organizowane są wg Kalendarza SITN. Dopuszcza się zaliczenie
Egzaminów Wstępnych na CKI-t podczas wybranych, określonych przez KE wydarzeń AZS Winter
Cup.

tab.1. Uznawanie zaliczeń (przepisywanie wyników) uzyskanych na innych testach sprawnościowych

Wynik stanowi suma punktów z dwóch konkurencji SL i GS obliczana wg zasad przedstawionych
poniżej.
Czas uzyskany przez „ustalającego czas” jest mnożony przez jego współczynnik SL lub GS
(w zależności od konkurencji). Uzyskany czas wzorcowy jest czasem obliczeniowym dla mężczyzn.
Dla kobiet czas obliczeniowy mnoży się przez 1,05.
Gdy jest kilku ustalających czas, przyjmuje się czas obliczeniowy jako średnią arytmetyczną czasów
obliczeniowych poszczególnych „ustalających”. Dopuszcza się możliwość odrzucenia czasu znacząco
odbiegającego od pozostałych – decyzję w tej sprawie podejmuje Kierownik Egzaminu Wstępnego
na CKI-t.Gdy czas zawodnika nie jest gorszy:
w GS: od czasu obliczeniowego + 4% – otrzymuje on 10 pkt.
od czasu obliczeniowego + 8% – otrzymuje on 9 pkt.; itd.
w SL: od czasu obliczeniowego + 5% – otrzymuje on 10 pkt.
od czasu obliczeniowego + 10% – otrzymuje on 9 pkt.; itd. do 0 pkt.
Przykłady:
czas w GS ustalał i mający współczynnik w GS=0,87
● czas przejazdu: 37,28 sek.
● czas obliczeniowy: 37,28×0,87=32,43
● czas obliczeniowy dla mężczyzn: 32,43● czas obliczeniowy dla kobiet: 32,43×1,05=34,05
Ocena punktowa za przejazd GS:
dla mężczyzn:
10 pkt. gdy uzyskany czas ≤ 32,43×1,04=33,73
9 pkt. – ≤ 32,43×1,08=35,02
8 pkt. – ≤ 32,43×1,12=36,32 itd.
1 pkt. – ≤ 32,43×1,40=45,40
dla kobiet:
10 pkt. gdy uzyskany czas ≤ 34,05×1,04=35,41
9 pkt. – ≤ 32,43×1,08=36,77
8 pkt. – ≤ 32,43×1,12=38,13 itd.
1 pkt. – ≤ 32,43×1,40=47,67
czas w SL ustalał IW mający współczynnik w SL=0,87
● czas przejazdu: 37,28 sek.
● czas obliczeniowy: 37,28 × 0,87 = 32,43
38
● czas obliczeniowy dla mężczyzn: 32,43
● Czas obliczeniowy dla kobiet: 32,43×1,05=34,05
Ocena punktowa za przejazd SL:
dla mężczyzn:10 pkt. gdy uzyskany czas ≤ 32,43×1,05=34,05
9 pkt. – ≤ 32,43×1,10=35,67
8 pkt. – ≤ 32,43×1,15=37,29 itd.
1 pkt. – ≤ 32,43×1,50=48,65
dla kobiet:
10 pkt. gdy uzyskany czas ≤ 34,05×1,05=35,75
9 pkt. – ≤ 34,05×1,10=37,46 itd.
Należy uzyskać łącznie minimum 14 pkt.
Dla osób w wieku 45 lat (ukończone najpóźniej w dniu egzaminu) i starszych, aby zaliczyć testy
sprawnościowe, wystarczające jest uzyskanie łącznie minimum 12 pkt.

Sposób organizacji kursu

Centralny Kurs Instruktorski odbywa się w trzech częściach realizowanych w ustalonej kolejności:

teoretycznej, technicznej i metodycznej. Zaliczenie poprzedzającej części warunkuje możliwość
przystąpienia do kolejnej. Okres przerwy między drugą i trzecią częścią kursu nie może być większy
niż rok, tzn. do części metodycznej można przystąpić po zaliczeniu części technicznej najpóźniej
w następnym sezonie.

Centralny Kurs Teoretyczny (CKT)

Łącznie 52 godziny lekcyjne
Zaliczenie kursu:
Na podstawie aktywnego udziału w zajęciach online potwierdzonego uzyskaniem pozytywnego wyniku
ze wszystkich testów sprawdzających wiedzę, realizowanych po każdym bloku tematycznym.
Zwolnienia z kursu:
Absolwenci studiów co najmniej I stopnia kierunku Wychowanie Fizyczne lub kierunku Sport oraz
kierunków medycznych mogą ubiegać się o zaliczenie przedmiotów anatomia, fizjologia,
przedstawiając stosowny dyplom. O zwolnieniu decyduje Kierownik CKT

Treści kursu

WPROWADZENIE (2 godz.)
● Rys historyczny, struktura i zadania SITN.
● Aktualne sprawy organizacyjne Stowarzyszenia.
PSYCHOLOGIA/PEDAGOGIKA/SOCJOLOGIA (8 godz.)
● Pojęcie sportu i jego funkcje. Sport jako zjawisko społeczne. Sport a styl życia.
● Wybrane koncepcje psychologiczne funkcjonowania człowieka. Motywacja, potrzeby
i emocje w narciarstwie.
● Pamięć i uczenie się. Uczenie się przez doświadczenie.
● Komunikowanie, komunikowanie się i dynamika grupy. Udzielanie informacji
zwrotnych. Deformacje w spostrzeganiu ludzi.
● Instruktor narciarstwa jako przywódca.
ANATOMIA FUNKCJONALNA (6 godz.)
● Układ kostno-stawowy (budowa, funkcje). Specyfika ruchów w stawach.
● Układ mięśniowy (budowa i funkcje). Grupy mięśniowe zaangażowane podczas jazdy
na nartach.
● Układ oddechowo-krążeniowy, jego funkcje w odniesieniu do wysiłku
w narciarstwie alpejskim.
● Neurologiczne podstawy uczenia się ruchów. Znaczenia równowagi,
czucia głębokiego i kontroli wzroku.
● Ogólne działanie układu termoregulacji.
● Najczęstsze urazy narciarskie.
FIZJOLOGIA WYSIŁKU (6 godz.)
● Podstawy fizjologii wysiłku fizycznego i bioenergetyka pracy fizycznej.
● Fizjologiczne podłoże rozgrzewki i przerw wypoczynkowych w narciarstwie.
● Zmęczenie, wypoczynek, odnowa biologiczna – profilaktyka przeciążeń
i przetrenowania.
● Zintegrowana odpowiedź ustroju na zmienne warunki środowiskowe panujące
w górach.
BIOMECHANIKA (4 godz.)
● Kinematyka:
- anatomiczny opis ruchu
- wielkości opisujące ruch prostoliniowy,
- wielkości opisujące ruch obrotowy,
- związek wielkości liniowych z kątowymi,
- ruch jednostajnie przyspieszony.
● Dynamika ruchu postępowego:
- siły,
- zasada dynamiki - ruch prostoliniowy,
- pęd ciała i popęd siły
- zasada zachowania pędu,
- grawitacja, ciężar i rzut pionowy,
- tarcie.
● Dynamika ruchu obrotowego:
- moment siły,
- zasada dynamiki ruchu obrotowego,
- moment bezwładności i zasada zachowania momentu pędu,
- środek ciężkości i środek masy,
- równowaga i stabilność ciał,
- dźwignie,
- siła dośrodkowa i przyspieszenie dośrodkowe,
- statyczna ocena sił mięśni i sił w stawach.
● Prosta dynamiczna ocena sił mięśni i sił w stawach.
● Praca, moc i zasada zachowania energii.
● Filmowa analiza ruchu.
PODSTAWY PRZYGOTOWANIA FIZYCZNEGO NARCIARZY ALPEJSKICH (6 godz.)
● Charakterystyka dyscypliny.
● Zdolności motoryczne warunkujące skuteczną jazdę na nartach.
● Metody oceny sprawności fizycznej.
● Podstawy kształtowania sprawności fizycznej u narciarzy alpejskich.
● Wpływ kompensacji ruchowych na technikę narciarską.
BEZPIECZEŃSTWO I PIERWSZA POMOC (2 godz.)
● Dekalog Narciarski FIS:
- zasady i praktyczne zastosowanie,
- ustawa o bezpieczeństwie w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich
(część dotycząca obowiązków narciarza i gestora wyciągu).
● Zasady bezpiecznego korzystania z urządzeń wyciągowych i tras narciarskich:
- urządzenia wyciągowe,
- trasy narciarskie,
- pólka ćwiczebne i snowparki,
- szlaki narciarskie.
● Subiektywne i obiektywne zagrożenia podczas uprawiania narciarstwa.
● Wypadek narciarski:
- zasady i kolejność postępowania podczas wypadku narciarskiego,
- zgłoszenie wypadku odpowiednim służbom,
● Osobista apteczka instruktora.
ASPEKTY PRAWNE PRACY INSTRUKTORA (4 godz.)
● Status prawny instruktora narciarstwa zjazdowego - zagadnienia prawne związane z
prowadzeniem działalności szkoleniowej w zakresie nauczania narciarstwa ze
szczególnym uwzględnieniem dzieci i młodzieży.
Formy stosunków prawnych z uczniem i ewentualnym pracodawcą.
● Czynności formalne i nieformalne, które należy wykonać, aby rozpocząć działalność
instruktorską w terenie prowadzenia zajęć z uwzględnieniem krajów europejskich.
● Przepisy i zwyczaje regulujące zasady aktywności narciarskiej na terenach
zorganizowanych i prawnie chronionych (rodzaje ochrony prawnej obszarów
przyrodniczych i dozwolone aktywności narciarskie na ich terenie).
● Zasady organizacji imprez na śniegu z uwzględnieniem obowiązujących wymagań
i regulacji prawnych (np. podmioty, które należy powiadomić
o planowanym przedsięwzięciu).
● Aspekty prawne udzielania pierwszej pomocy na obszarach górskich.
● Ubezpieczenia: EKUZ, NNW i odpowiedzialności cywilnej. Rodzaje
odpowiedzialności instruktora. Kiedy nie działa ubezpieczenie.
ORGANIZACJA ZAWODÓW SPORTOWYCH I REKREACYJNYCH (2 godz.)
● Rodzaje i funkcje imprez sportowo-rekreacyjnych. Zadania organizatora. Elementy
programu imprezy.
● Tworzenie regulaminu imprezy. Zasady bezpiecznego udziału w zawodach
amatorskich i imprezach na śniegu.
● Rola marketingu w działalności sportowej. Sposoby sponsorowania przedsięwzięć
sportowo-rekreacyjnych.
● Zasady współpracy z otoczeniem (np. uczestnikami, rodzicami/opiekunami
i sposoby radzenia sobie z trudnymi sytuacjami).
● Zasady bezpiecznego użytkowania stoku podczas zawodów narciarskich. Zasady
bezpiecznego ustawiania trasy slalomów oraz strefy startu i mety.
NRS – wszystkie dyscypliny (2 godz.)
Przepisy ogólne dotyczące wszystkich konkurencji
Podział zawodów FIS (201)
Podział zawodów PZN (201.A)
Rodzaje zawodów narciarskich (203)
Organizator i komitet organizacyjny (206)
Wspólne przepisy dla zawodów w konkurencjach alpejskich
Wyposażenie zawodników (608)
Start i meta, pomiar czasu i obliczenia (610)
Łączność na trasie (611.1)
Urządzenia pomiarowe (611.2)
Pomiar czasów (611.3)
Obliczenia i ogłoszenie wyników (617)
Losowanie grup i kolejność startu (621)
Przerwanie zawodów (625)
Protesty (640)
Rodzaje protestów (641)
Kierowanie protestów (642)
Terminy wniesienia protestu (643)
Forma protestów (644)
Upoważnienie do składania protestów (645)
Rozpatrywanie protestów przez jury (646)
Środki prawne (647)
Specjalne przepisy dla poszczególnych konkurencji
Slalom (800)
Dane techniczne (801)
Bramki (801.2)
Trasy (802)
Ustawienie przejazdu (803)
Zapoznanie się z trasą (804)
Start (805)
Przeprowadzenie slalomu (806)
Slalom gigant (900)
Dane techniczne (901)
Bramki (901.2)
Trasy (902)
Oznaczenie trasy (903)
Zapoznanie z trasą (904)
Start (905)
Przeprowadzenie slalomu giganta (906)
Super slalom gigant (Super-G) (1000)
Dane techniczne (1001)
Bramki (1001.3)
Trasa (1002)
Ustawienie bramek (1003)
Oglądanie trasy (1004)
Start (1005)
Przeprowadzenie zawodów w Super-G (1006)
Kaski ochronne (1007)
Żółte strefy i zamykający trasę (1008)
Zjazd (700)
Dane techniczne (701)
Bramki (701.3)
Trasy (702)
Ogólne wymagania na trasie (702.2)
Specjalne przepisy dotyczące tras (702.3)
Wytyczanie trasy (703)
Ustawianie bramek (703.1)
Przygotowanie i oglądanie trasy (703.2)
Trening oficjalny (704) – cały dział
Strefy żółte (705)
Przeprowadzenie zjazdu (706)
Kaski ochronne (707)
Zamykający trasę (708)
Część klasyczna
Rodzaje zawodów narciarskich (203)
Konkurencje klasyczne (203.1)
Zawody biegowe
Opis trasy biegowej (311)
Podstawowa charakterystyka (311.1)
Normatywy tras (312)
Zasadnicze dystanse (312.1.1)
Definicja technik (314)
Technika klasyczna (314.1)
Technika dowolna (314.2)
Przygotowanie trasy (315)
Przygotowanie trasy w technice klasycznej (315.2)
Przygotowanie trasy w technice dowolnej (315.3)
Ogólne prace przygotowawcze (315.4)
Punkty odżywiania (317)
Stadion biegowy (320)
Podział kwalifikacyjny i przydziały grup (334)
Zawodnicy na zawodach (340)
Obowiązki (340.1)
Znakowanie nart (342)
Starty (351)
Rodzaje startów (351.1)
Postępowanie w czasie startu pojedynczego (351.2)
Start zbiorowy (351.3)
Meta (353)
Obliczanie wyników (354)
Dyskwalifikacje (361)
Wspólne przepisy dla zawodów w skokach
Podział skoczni (411.2)
Wymagania konstrukcyjne skoczni (411.6)
Urządzenia pomiarowe (415)
Przygotowanie śniegu (417)
Przebieg zawodów (422)
Powtórzenie skoku (423)
Skoki treningowe (424)
Ocena skoku (430)
Ocena wykonanego skoku (431)
Zasady (431.1)
Ocenianie stylu (431.2)
Mierzenie długości skoku (432)
Wyliczenia i podanie wyników do wiadomości (433)
Dyskwalifikacje (440)
Zawody drużynowe w skokach (453)
Loty (454)
Przepisy do kombinacji norweskiej (500)
Organizacja (501)
Obiekty i przygotowanie techniczne (511)
Zawodnicy (521)
Przeprowadzenie zawodów (531)
Drużynowa kombinacja norweska (541)
METODYKA NAUCZANIA NARCIARSTWA (4 godz.)
● Charakterystyka procesu uczenia się.
● Czynniki determinujące szybkość i jakość uczenia się.
● Etapy kształtowania nawyku ruchowego.
● Dydaktyczne zasady nauczania.
● Metody, formy i środki nauczania czynności ruchowych.
● Zasady budowy jednostki lekcyjnej i krzywa natężenia wysiłku.
● Specyficzne cechy psychiczne, fizyczne i motoryczne osób w różnym wieku.
EWOLUCJA TECHNIK NARCIARSKICH W UJĘCIU HISTORYCZNYM (2 godz.)
● Techniki końca XIX wieku:
- Skandynawia: Telemark, Christiania (Sondre Norheim NOR),
- Alpy: łuk alpejski (Mathias Zdarsky CK).
● Techniki początku XX w. łączenie kątowego i równoległego prowadzenie nart
w skręcie.
● Technika rozmachowo wychyleniowa (Tony Seelos, 1936).
● Techniki kontrrotacyjne (wedeln - Steffan Kruckenhauser, biodrówka – Stein Eriksen,
technika wewnątrz ramienna – Tony Sailer).
● Techniki rotacyjne (leger - Jean Claude Killy).
● Zmiany w technice wywołane nowymi możliwościami sprzętowymi).
● Techniki kroczące (przesiadka - Ingemar Stenmark).
● Techniki cięte (Alberto Tomba).
● Techniki carving’owe (Mario Reiter, 2005),
● Techniki ślizgowo-cięte (Ted Ligetty, 2015).
● Wpływ alpejskich technik na kształt polskiego programu nauczania narciarstwa.
● Kongresy INTERSKI - próby unifikacji techniki narciarskiej.
● Główne czynniki determinujące rozwój techniki jazdy na nartach.
SPRZĘT NARCIARSKI (2 godz.)
● charakterystyka sprzętu narciarskiego: różnice sprzętu stosowanego w różnych
formach narciarstwa;
● charakterystyka różnych typów nart, butów, wiązań i kijów, np. amatorskiego,
sportowego, freeride"owego, skitourowego, telemarkowego.
NARCIARSTWO ALPEJSKIE OSÓB Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIAMI (2 godz.)
● Historia narciarstwa alpejskiego osób z niepełnosprawnością (OzN).
● Korzyści z uprawiania narciarstwa – rehabilitacja czy przyjemność?
● Klasyfikacja narciarzy z niepełnosprawnością ze względu na pozycję w jakiej jeżdżą
i wykorzystywany sprzęt (oraz podstawowe niepełnosprawności z jakimi się
spotykamy podczas zajęć).
● Rodzaje komunikacji.
● Niepełnosprawność a możliwości – od początkującego narciarza do zawodnika.
● Niebezpieczeństwa i co warto wiedzieć podczas prowadzenia zajęć – na co zwrócić
uwagę (wywiad z narciarzem i opiekunem, podstawowe wiadomości w doborze
sprzętu i asekuracji).
NARCIARSTWO ALPEJSKIE DZIECI I MŁODZIEŻT Z ZABURZENIAMI
NEUROROZWOJOWYMI (2 godz.)

Część techniczna CKI (CKI-t)

Czas trwania kursu: 8 dni
− 1 dzień: wieczorne spotkanie organizacyjne, przydział do grup szkoleniowych w
oparciu o losowanie,
− 2-7 dzień: zajęcia na śniegu w wymiarze minimum 6 godz. dziennie oraz zajęcia
teoretyczne: wykłady, warsztaty, seminaria i sprawdziany,
− 8 dzień: egzamin z jazdy technicznej, zakończenie kursu.

Program CKI-t

Praktyka

− Doskonalenie jazdy i pokazu ewolucji.

Teoria

Zajęcia dotyczą zagadnień:
− Teoretyczne podstawy techniki jazdy na nartach – minimum 4 godz.
− Analiza wideo nagranych przejazdów wraz z identyfikacją i korektą błędów
aa– minimum 6 godz.
− Seminarium ze sprzętu i ekwipunku (m.in. przygotowanie ślizgów i krawędzi nart)
– 3 godz.
Warunki dopuszczenia do egzaminów końcowych – opinia Instruktora
Wykładowcy PASS prowadzącego część praktyczną
W zakresie umiejętności realizacji wideoanalizy ocenia się następujące elementy:
− przygotowanie (filmowanie) i prowadzenie wideoanalizy,
− sposób komunikacji, udzielanie informacji zwrotnej,
− identyfikacja i korekta błędów.
Umiejętności te podlegają osobnej ocenie wyrażonej w punktach od 0 do 10. Aby uzyskać zaliczenie tej
części należy uzyskać łącznie min. 7 pkt. Ocenę wystawia IW prowadzący grupę.

Egzamin

Egzamin składa się z części teoretycznej (pisemnej i ustnej) oraz praktycznej (jazda techniczna).

Teoria

Znajomość zagadnień teoretycznych weryfikowana jest przez Komisję Egzaminacyjną w 2 blokach
tematycznych w skali 0-10 pkt:
− Teoretyczne podstawy techniki jazdy na nartach (w formie pisemnej, minimalny wynik
zaliczenia - 7 pkt).
− Szczegółowa analiza technik narciarskich (w formie ustnej, minimalny wynik
zaliczenia - 7 pkt).

Jazda techniczna

Egzamin z jazdy technicznej prowadzą Egzaminatorzy wyznaczeni przez Przewodniczącego Komisji
Egzaminacyjnej. Ocenie podlega 5 technik, każda w skali 0-10 pkt:
– łuki płużne / skręt z pługu;
– skręt równoległy ślizgowy;
– skręt równoległy NW;
– śmig / skręt równoległy krótki;
– skręt równoległy długi / jazda terenowa.
W tej części egzaminu należy łącznie uzyskać minimum 35 pkt. Z każdej ewolucji należy uzyskać
minimum 6,5 pkt.
Ocenia się umiejętność zachowania równowagi w jeździe równoległej i kątowej poprzez kontrolę:
1. nacisku,
2. krawędziowania,
3. rotacji.
Warunkiem zaliczenia egzaminu jest uzyskanie minimum punktów z każdej jego części.

Egzamin poprawkowy

Zakłada się możliwość poprawy jedynie w przypadku niezaliczenia jednej z dwóch części egzaminu.
Poprawa odbywać́ się̨ może podczas kolejnych edycji części technicznej CKI. Do zaliczenia części
teoretycznej i jazdy technicznej można również przystąpić w innym, wyznaczonym przez Prezesa SITN
terminie. Zaległą część́ egzaminu należy zaliczyć́ najpóźniej do końca kolejnego sezonu zimowego.

Dokumentacja końcowa

Kierownik CKI-t zobowiązany jest niezwłocznie po zakończeniu kursu przeprowadzić wśród
uczestników anonimową ankietę dotyczącą jakości szkolenia.
Do Biura SITN Kierownik CKI-t jest zobowiązany dostarczyć:
1) w dniu zakończenia CKI:
wersję elektroniczną KARTY EGZAMINACYJNEJ,
2) w terminie do 5 dni roboczych:
oryginał KARTY EGZAMINACYJNEJ,
pisemne sprawozdanie z przebiegu kursu,
opinie o Asystentach odbywających staż̇,
wyniki ankiety dotyczącej jakości szkolenia.

Część metodyczna CKI (CKI-m)

Czas trwania kursu: 8 dni
− 1 dzień: wieczorne spotkanie organizacyjne, przydział do grup szkoleniowych w
oparciu o losowanie,
− 2-8 dzień: zajęcia na śniegu w wymiarze minimum 6 godz. dziennie oraz zajęcia
teoretyczne: wykłady, warsztaty, seminaria i sprawdziany.

Program CKI-m

Teoria

− Zagadnienia z zakresu metodyki nauczania narciarstwa – minimum 2 godz.
− Planowanie szkolenia narciarskiego – minimum 2 godz.
− Kompetencje społeczne instruktora – minimum 2 godz.
− Bezpieczeństwo i pierwsza pomoc – minimum 2 godz.
− Praca z dziećmi i młodzieżą neuroatypową (dzieci w spektrum) – minimum 2 godz.
Warunki dopuszczenia do egzaminów końcowych – opinia Instruktora
Wykładowcy PASS prowadzącego część praktyczną
Weryfikacja wiedzy i umiejętności praktycznych odbywa się w trakcie trwania całego kursu. Opinii
podlegają następujące elementy:
1. Przygotowanie i prowadzenie rozgrzewki oraz części głównej lekcji narciarskiej na podstawie
opracowanego wcześniej konspektu.
2. Sposób komunikacji, zaangażowanie i kreatywność.
Wymienione wyżej elementy (1, 2 – tzw. INSTRUOWANIE) podlegają opinii wyrażonej w punktach
od 0 do 10. Aby uzyskać pozytywną opinię końcową z części praktycznej należy uzyskać min. 14 pkt.,
przy czym z części “Przygotowanie i prowadzenie rozgrzewki oraz części głównej lekcji narciarskiej
na podstawie opracowanego wcześniej konspektu” wymagane jest minimum 7 pkt.

Egzamin

Do egzaminu końcowego dopuszczone są osoby, które uzyskały pozytywną opinię Instruktora
Wykładowcy PASS prowadzącego część praktyczną.
Egzamin jest prowadzony przez Komisję Egzaminacyjną.

Egzamin obejmuje:

1. Egzamin pisemny weryfikujący wiedzę z zakresu:
− metodyki ogólnej szkolenia narciarskiego;
− kompetencji instruktora narciarstwa;
− bezpieczeństwa i pierwszej pomocy.
Każdy z 3 bloków tematycznych jest punktowany w skali od 0 do 10. Aby zaliczyć tę część
egzaminu należy uzyskać minimum 21 pkt., przy czym z części “Metodyka ogólna szkolenia
narciarskiego” wymagane jest minimum 7 pkt.
2. Egzamin ustny weryfikuje wiedzę z zakresu szczegółowej metodyki nauczania narciarstwa.
Wynik wyrażony jest w punktach od 0 do 10. Aby zaliczyć tą część egzaminu należy uzyskać
min. 7 pkt.
Obie części egzaminu teoretycznego przeprowadzone są w ostatnich dniach trwania kursu.
Egzamin poprawkowy
Dopuszcza się możliwość poprawy niezaliczonego egzaminu (pisemnego lub ustnego) w wyznaczonym
przez Przewodniczącego Komisji Egzaminacyjnej terminie do 3 miesięcy po zakończeniu kursu.
Uzyskanie opinii negatywnej z części praktycznej kursu skutkuje koniecznością powtórzenia całej
części metodycznej CKI najpóźniej w kolejnym sezonie zimowym. W uzasadnionych przypadkach
Prezes SITN może wyrazić zgodę na przedłużenie czasu na powtórzenie kursu. Przekroczenie tego
terminu skutkuje koniecznością powtórzenia CKI począwszy od części technicznej.

Dokumentacja końcowa

Kierownik CKI zobowiązany jest niezwłocznie po zakończeniu kursu przeprowadzić wśród
uczestników anonimową ankietę dotyczącą jakości szkolenia.
Do Biura SITN kierownik CKI jest zobowiązany dostarczyć:
1) w dniu zakończenia CKI:
wersję elektroniczną KARTY EGZAMINACYJNEJ,
2) w terminie do 5 dni roboczych:
oryginał KARTY EGZAMINACYJNEJ,
pisemne sprawozdanie z przebiegu kursu,
opinie o Asystentach odbywających staż̇,
wyniki ankiety dotyczącej jakości szkolenia.

Aktualizacja na sezon 2025/2026 Wytyczne szkolenia str.35-48, Kraków, 18.10.2025 r.